Please use this identifier to cite or link to this item:
https://ir.tnsumk.ac.th/handle/123456789/42
Full metadata record
DC Field | Value | Language |
---|---|---|
dc.contributor.author | ประเวท เกษกัน | - |
dc.date.accessioned | 2021-09-26T11:28:36Z | - |
dc.date.available | 2021-09-26T11:28:36Z | - |
dc.date.issued | 2554 | - |
dc.identifier.uri | https://ir.tnsumk.ac.th/handle/123456789/42 | - |
dc.description.abstract | มวยไทยเป็นศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวประจำชาติไทย ใช้อวัยวะทุกส่วนของร่างกายเช่น หมัด เท้า เข่า ศอก ในการต่อสู้ป้องกันตัว ปัจจุบันมวยไทยเป็นกีฬาอาชีพได้รับความนิยมไปทั่วโลก การชกมวยไทยต้องมีทักษะที่ดีและต้องมีสมรรถภาพทางกายที่ดีเพื่อเคลื่อนไหวออกแรงให้ครบการชก 5 ยก งานวิจัยครั้งนี้มุ่งศึกษาการตอบสนองทางสรีรวิทยาและรูปแบบการใช้ทักษะในนักกีฬามวยไทย วัตถุประสงค์การวิจัย: เพื่อศึกษาการตอบสนองทางสรีรวิทยาและรูปแบบการใช้ทักษะในนักมวยไทย การดำเนินการวิจัย: กลุ่มตัวอย่างเป็นนักกีฬามวยไทยอาชีพจำนวน 10 คน อายุระหว่าง 16-20 ปี กลุ่มตัวอย่างถูกกำหนดให้ชกมวยไทย 1 ครั้ง เก็บตัวอย่างเลือดก่อนการชกและภายหลังการชกเสร็จสิ้นลงเพื่อศึกษาความเข้มข้นกรดแลคติกและกลูโคสในเลือด ติดตามอัตราการเต้นของหัวใจขณะชกทั้ง 5 ยก โดยใช้สายคาดหน้าอกบันทึกการเต้นของหัวใจ ศึกษารูปแบบการใช้ทักษะโดยบันทึกวิดิทัศน์การชกทั้ง 5 ยก มาวิเคราะห์รูปแบบการเคลื่อนไหวด้วยเครื่องวิเคราะห์เกม วิเคราะห์ความแปรปรวนแบบวัดซ้ำสองมิติ (Two-way ANOVA) เพื่อศึกษาความแตกต่างอัตราการเต้นของหัวใจและอัตราการใช้ออกซิเจนระหว่างการชกทั้ง 5 ยก และใช้สถิติ ที (t-test) เพื่อศึกษาความแตกต่างของกรดแลคติกและระดับกลูโคสในเลือดก่อนการชกและภายหลังการชกในยกที่ 5 วิเคราะห์สมการถดถอย (regression) ค่าอัตราการใช้ออกซิเจนกับอัตราการเต้นของหัวใจขณะชกมวยไทยเปรียบเทียบความแตกต่างเป็นรายคู่โดยวิธีของบอนเฟอโรนี กำหนดความมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.05 ผลการวิจัย: อัตราการเต้นของหัวใจเฉลี่ย 5 ยก 166 ครั้ง/นาที อัตราการใช้ออกซิเจนสูงกว่าระดับ anaerobic threshold ความเข้มข้นกรดแลคติก 3.8 มิลลิโมล/ลิตร และเพิ่มขึ้นเป็น 9.7 มิลลิโมล/ลิตร (P=0.00) ภายหลังการชกยกที่ 5 ระดับกลูโคสก่อนการชก 93 มิลลิกรัม/เดซิลิตร และเพิ่มขึ้นเป็น 199 มิลลิกรัม/เดซิลิตร ภายหลังการชกยกที่ 5 (P=0.00) การใช้ทักษะมวยไทยพบว่าทักษะที่ใช้มากที่สุดคือการเตะคิดเป็น 47.6 เปอร์เซ็นต์ การตีเข่าคิดเป็น 22.4 เปอร์เซ็นต์ การใช้หมัดคิดเป็น 18.0 เปอร์เซ็นต์ การถีบคิดเป็น 8.4 เปอร์เซ็นต์ และการตีศอกคิดเป็น 3.6 เปอร์เซ็นต์ สรุปผล กีฬามวยไทยเป็นกีฬาใช้พลังงานจากระบบพลังงานแบบแอนแอโรบิคเป็นหลักผสมผสานกับการทำงานของระบบพลังงานแบบแอโรบิคขั้นสูง มีการใช้ทักษะการเตะมากที่สุด ทักษะที่ใช้น้อยที่สุดคือการตีศอก | en_US |
dc.language.iso | th | en_US |
dc.publisher | สถาบันการพลศึกษา วิทยาเขตมหาสารคาม | en_US |
dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International | - |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/ | - |
dc.subject | มวยไทย | en_US |
dc.subject | กรดแลคติก | en_US |
dc.subject | กลูโคส | en_US |
dc.subject | อัตราการเต้นของหัวใจ | en_US |
dc.title | การตอบสนองทางสรีรวิทยาและรูปแบบการเคลื่อนไหวในการชกมวยไทย | en_US |
dc.title.alternative | Physiological Responses and Movement Profiles in Muay Thai | en_US |
dc.type | Research | en_US |
Appears in Collections: | รายงานการวิจัย |
Files in This Item:
File | Description | Size | Format | |
---|---|---|---|---|
Pravet_Ketkan_res_2554.pdf | 585.97 kB | Adobe PDF | View/Open |
This item is licensed under a Creative Commons License