ผลการฝึกความแข็งแรงกล้ามเนื้อขาที่มีต่อการกระโดด ในกีฬาบาสเกตบอลที่มีผลมาจากการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความแข็งแรงกล้ามเนื้อขาที่มีต่อการกระโดดในกีฬา บาสเกตบอลที่มีผลมาจากการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานก่อนฝึกและหลังฝึกตามโปรแกรมและเพื่อเปรียบเทียบระยะทางจากการกระโดดในกีฬาบาสเกตบอลที่มีผลมาจากการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานก่อนฝึกและหลังฝึกตามโปรแกรมประชากร ได้แก่ นักกีฬาบาสเกตบอลหญิง ทีมสถาบันการพลศึกษา วิทยาเขตมหาสารคาม ประจำปี พ.ศ. 2553 จำนวน 12 คน ทำการฝึกโดยโปรแกรมฝึกด้วยน้ำหนัก (Weight Training) ของกล้ามเนื้อขา ประกอบด้วยท่าทางการฝึกกล้ามเนื้อขาทั้งหมด โดยทำการฝึกเป็นแบบสถานีมีสถานีที่ฝึก 5 สถานี ระยะเวลาในการฝึก 6 สัปดาห์ๆละ 3 วัน คือ วัน จันทร์ วันพุธ วันศุกร์ ใช้เวลาในการฝึกวันละ 1 ชั่วโมง ทดสอบความแข็งแรงกล้ามเนื้อข และพลังกล้ามเนื้อขา หลังการฝึกตามโปรแกรม ผลการวิจัยพบว่าหลังการฝึกความแข็งแรงนักกีฬามีความแข็งแรงของกล้ามเนื้อขา หลังจากการฝึกเพิ่มขึ้นเฉลี่ย 16.17 กิโลกรัม และ นักกีฬามีความสามารถในการกระโดดหลังจาก การ!เกเพิ่มขึ้นเฉลี่ย 7.42 เซนติเมตร แสดงให้เห็นว่าการฝึกความแข็งแรงของกล้ามเนื้อขาด้วย วิธีการฝึกด้วยน้ำหนักมีผลต่อการเพิ่มความแข็งแรงกล้ามเนื้อขาและความสามารถในการกระโดดของนักบาสเกตบอล